سیدشمس الدین صادقی؛ سمیرا مرادی
چکیده
در دوران پس از جنگ سرد دستگاه دیپلماسی جمهوریاسلامی ایران بخش مهمی از تلاش خود را معطوف به سیاست نگاه به شرق از طریق تقویت ائتلافهای بینالمللی با هدف تضعیف فشارهای ساختاریعلیه خود کرده است. در دوران پساتحریم نیز جمهوری اسلامی ایران تلاش میکند تا در جهت تأمین بخشی از اهداف سیاسی خود، از تک قطبی شدن ساختار نظام بینالملل ...
بیشتر
در دوران پس از جنگ سرد دستگاه دیپلماسی جمهوریاسلامی ایران بخش مهمی از تلاش خود را معطوف به سیاست نگاه به شرق از طریق تقویت ائتلافهای بینالمللی با هدف تضعیف فشارهای ساختاریعلیه خود کرده است. در دوران پساتحریم نیز جمهوری اسلامی ایران تلاش میکند تا در جهت تأمین بخشی از اهداف سیاسی خود، از تک قطبی شدن ساختار نظام بینالملل جلوگیری نماید. در این میان اگر چه روابط ایران و روسیه فراز و نشیب بسیاری را تجربه کرده، با این وصف، کشور روسیه بهعنوان یک قدرت برتر در نظام بینالملل که شاخصهای برتری قدرت خود را در ابعاد مختلف اقتصادی، نفوذ سیاسی و نظامی ارتقا بخشیده است، مورد توجه دستگاه دیپلماسی ایران قرار گرفته تا از طریق توسعۀ همکاری با این کانون قدرت بینالمللی، بخشی از اهداف ملّی ایران در سطوح منطقهای و بینالمللی تأمین شود. متقابلاً ایران نیز برای روسیه یک متحد منطقهای مهم برای مقابلۀ با نفوذ امریکا در منطقه خاورمیانه، اسیای مرکزی و قفقاز تلقی میشود. با توجه به این مهم، به نظر میرسد که هدف جمهوری اسلامی ایران از گسترش مناسبات راهبردیبا روسیه، کاهش فشارهای ساختاری علیه خود باشد.